м tar. opriçnik (rus çarı İvan Qroznının dövründə: opriçninada xidmət edən hərbi qulluqçu); 2. məc. zülmkar, zalım, cəllad.
м tar. opriçnik (rus çarı İvan Qroznının dövründə: opriçninada xidmət edən hərbi qulluqçu); 2. məc. zülmkar, zalım, cəllad.
опричник (1. _IV лагьай Иван пачагьдин хсуси кьушунда къуллугъзавай дворянин аскер. 2. пер. залум, залум къуллугъэгьли)
Tam oxu »-а; м. а) В России в царствование Ивана IV (Грозного): служилый дворянин, состоявший в рядах опричнины. Царский опричник. б) отт., обычно мн.: опричники, -ов., неодобр. О тех, кто помогает проводить в
Tam oxu »