ж 1. orakul (antik dövrdə: qeybdən xəbər verən kahin); 2. köhn. falçı, rəmmal; 3. tar. fal kitabı.
ж 1. orakul (antik dövrdə: qeybdən xəbər verən kahin); 2. köhn. falçı, rəmmal; 3. tar. fal kitabı.
оракул (1. къадим замандин грекрин аллагьдин патай халкьдин суалриз жаваб гудай жрец, пIир. 2. пер
Tam oxu »-а; м. (лат. oraculum) 1) книжн. Лицо, чьи суждения признаются непреложной истиной, откровением. Считать кого-л. оракулом. Видеть в поэте оракула. Оракул литературного мира. Доморощенный оракул. (ирон
Tam oxu »