ОСНОВАТЕЛЬНЫЙ

прил. 1. əsaslı, tutarlı; основательная причина əsaslı səbəb; 2. ciddi, müsbət, işgüzar; основательный человек ciddi adam; 3. möhkəm, davamlı; основательное здание möhkəm (davamlı) bina; 4. dan. böyük, ağır, iri; основательный чемодан böyük (ağır) çamadan.

ОСНОВАТЕЛЬНОСТЬ
ОСНОВАТЬ

Digər lüğətlərdə