прил. 1. iti; острая сабля iti qılınc; 2. sivri, şiş; острый угол sivri (iti) bucaq; острый нос şiş burun; 3. iti; kəskin; острый ум iti ağıl; у него очень острый слух onun qulağı çox itidir; 4. tünd, kəskin; острый уксус tünd sirkə; 5. məc. acı, istehzalı; у него острый язык onun dili acıdır; 6. məc. şiddətli, bərk, gərgin, ağır; острая боль şiddətli ağrı; острое положение gərgin vəziyyət, ağır vəziyyət.
-ая, -ое; остёр и остр, остра, остро и остро, остры и остры; острейший см. тж. остро, остренький, острота 1) Имеющий хорошо колющий конец или хорошо режущий край (противоп.: тупой) О-ая игла. О-ая бри
Полностью »1. хци. 2. хъсан кIвенкI алай. 3. туьнт (мес. недай затIунин дад). 4. чукIулди атIудай хьтин, ара-ара чкIул чIугур хьтин (тIал)
Полностью »1. Iti; 2. Sivri, şiş; 3. Kəskin; 4. Tünd; 5. Məc. Acı, istehzalı; 6. Məc. Şiddətli, bərk, gərgin, ağır
Полностью »