ОТВАЛ

ОТВАЛ I

м 1. atma, çevirmə, qaldırma, atılma, çevrilmə, qaldırılma, 2. sac, gavalım (kotanda); 3. tiyə bəndəmi; 4. geol. işə yaramayan filiz qalağı (təpəsi); ◊ до отвала (отвалу) (наесться, накормить) doyunca, qarnı partlayınca (yemək, yedirmək).

ОТВАЛ II

м dəniz. körpüdən (sahildən) aralanma, yola düşmə.

ОТВАЖНЫЙ
ОТВАЛИВАТЬ

Значение слова в других словарях