сов. 1. qopartmaq, qırmaq, cırmaq, kəsmək, üzmək; 2. məc. ayırmaq, ayrı salmaq, əlaqəsini kəsmək; война оторвала его от семьи müharibə onu ailəsindən ayrı saldı (ayırdı); 3. ayırmaq, aralamaq (işdən); çəkmək (gözlərini); ◊ оторвать от себя özündən kəsmək, boğazından kəsmək.
1. галудун (яна, атIана, къазунна, хъуткьунарна). 2. къакъудун. 3. акъудун (атIана, къазунна, мес. чар); атIун
Tam oxu »-рву, -рвёшь; оторвал, -ла, -ло; оторванный; -ван, -а, -о; св. см. тж. отрывать, отрываться, отрывание, отрыв 1) а) кого-что Отделить рывком, дёрнув, потянув, ударив. Оторвать листок календаря. Оторва
Tam oxu »