м 1. kəsik, parça; 2. мн. отрезки tar. torpaq kəsikləri (çar Rusiyasında: 1861-ci ildə təhkimçilik hüququ ləğv olunduqdan sonra kəndli nadellərindən (torpaq, paylarından) kəsilib mülkədara verilən torpaq sahələri); 3. kiçik bir hissə; отрезок дороги yolun kiçik bir hissəsi; ◊ отрезок времени zaman kəsiyi, müddət.
1. кIус; атIай кIус (мес. ччилин, парчадин). 2. ист. отрезка (1861 йисан реформадилай кьулухъ помещикри лежберрин ччилин паярикай чпин менфятдиз а
Tam oxu »-зка; м. см. тж. отрезочек 1) Часть чего-л. измеряемого в пространстве или во времени. Отрезок линии. Отрезок времени. Отрезок пути. Отрезок прямой (часть прямой, лежащая между двумя её точками). 2) т
Tam oxu »