ОТТЕНОК

м (мн. оттенки) 1. çalar, çalarlıq, rəngə çalma; серый цвет с зеленоватым оттенком yaşılaçalar boz rəng; 2. məc. çalar, incə xüsusiyyət, incə fərq; оттенки значения слова sözün məna incəlikləri (çalarları); он говорил с оттенком иронии danışığında bir istehza hiss olunurdu.

ОТТЕНИТЬ
ОТТЕНЯТЬ

Digər lüğətlərdə