сов. dan. 1. çırtma vurmaq; 2. məc. söymək, söyüb biabır etmək, bərk toxunmaq, bərk təpinmək; 3. ötüb (cəh-cəh vurub) susmaq (quşlar); 4. fotoaparatdakı plyonkanı işlədib qurtarmaq.
сов. dan. 1. çırtma vurmaq; 2. məc. söymək, söyüb biabır etmək, bərk toxunmaq, bərk təpinmək; 3. ötüb (cəh-cəh vurub) susmaq (quşlar); 4. fotoaparatdakı plyonkanı işlədib qurtarmaq.
-аю, -аешь; отщёлканный; -кан, -а, -о; св. см. тж. отщёлкивать кого-что разг. 1) а) Надавать щелчков в наказание. б) отт. Резко отчитать; дать словесный отпор. Отщёлкать наглеца. 2) Перестать щёлкать,
Tam oxu »