ПИЛ

\[пhил\] сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера недай хъчарин са жуьре. Вергер, тегьмезханар, кӀелен мецер; пилер, сурар, лурсар, шанатар ( пурнияр ), цӀангурар, эферар, - гьисабна куьтягь жедач. ЛГ, 1994, 14.Ӏ.