сов. 1. məftun olmaq, valeh olmaq; bənd olmaq, vurulmaq; 2. aludə olmaq, qapılmaq.
сов. 1. məftun olmaq, valeh olmaq; bənd olmaq, vurulmaq; 2. aludə olmaq, qapılmaq.
ашукь хьун, есир хьиз муьтIуьгъ хьун, эсердик акатун; он пленился еѐ красотой ам адан гуьрчегвилел ашукь хьана, ам адан гуьрчегвилин эсердик акатна
Tam oxu »-нюсь, -нишься; св. см. тж. пленяться кем-чем. 1) Поддаться очарованию, обаянию кого-, чего-л. Плениться атмосферой дружбы, царившей в семье. Плениться пением соловья. Плениться игрой на фортепиано вы
Tam oxu »