сов. 1. əzişdirmək, bərk döymək, kötəkləmək; 2. döymək, çalmaq, vurmaq (bir neçə dəfə qapını); 3. dan. hamısını sındırmaq, qırmaq (qabı -və s.).
сов. 1. əzişdirmək, bərk döymək, kötəkləmək; 2. döymək, çalmaq, vurmaq (bir neçə dəfə qapını); 3. dan. hamısını sındırmaq, qırmaq (qabı -və s.).
-лочу, -лотишь; поколоченный; -чен, -а, -о; св. 1) что, по чему, во что разг. некоторое время колотить 1), 2) Поколотить по доске. Поколотить ковёр палкой, выбивая пыль. Поколотил в дверь и прислушалс
Tam oxu »