прил. 1. dolu, ağzınacan dolu; 2. (müxtəlif mənalarda) tam, tamam; полная тишина tam sükut; полная свобода выбора tam seçmə azadlığı, 3. məc. dolğun, kök, toppuş; 4. qeyri-məhdud; полная власть qeyri-məhdud hakimiyyət (ixtiyar); ◊ полная луна bədirlənmiş ay; полным голосом məc. bərkdən, ucadan, açıqdan-açığa (danışmaq); полное собрание сочинений əsərlər külliyyatı; полная чаша firavan, gen-bol (ev, dolanacaq); полным голосом (сказать, заявить) açıq, çəkinmədən (demək); полным-полон (полна, полно) dopdoludur, ləbələbdir; хлопот полон рот işim başımdan aşır.