м 1. kandar, astana, eşik; 2. coğr. kandar (çayın dibində köndələn daş təpə); 3. məc. hüdud; hədd; ◊ за порогом kandarda, eşikdə, bayırda; за порог evdən qırağa, eşiyə; на порог не пускать кого qəbul etməmək; evə qoymamaq, yaxına qoymamaq; на пороге yaxınlaşır, qapıdadır; у порога 1) qapı ağzında; 2) yaxınlaşır, qapının ağzındadır; обить все пороги qapıların kandarını çıxartmaq (idarələrə ərizə, şikayət və s.-ilə dəfələrlə gedib-gəlmək).