прил. 1. mehriban, istiqanlı; 2. əl çəkməyən, zəhlə aparan, zəhlətökən, təngə gətirən, qəmiş.
прил. 1. mehriban, istiqanlı; 2. əl çəkməyən, zəhlə aparan, zəhlətökən, təngə gətirən, qəmiş.
1. гуьр жедай, фад вердиш жедай, фад агатдай. 2. галукьдай, акатдай, къведай (мес азар)
Tam oxu »-ая, -ое; -чив, -а, -о., разг. см. тж. привязчивость 1) Такой, который легко привязывается (о человеке); свойственный такому человеку. Привязчивый ребёнок. П-ая натура. Сердце п-ое у кого-л. 2) Надоед
Tam oxu »