сов. 1. yanmaq (üzü və ya qıraqları); qarsalanmaq; 2. yanıq dadı vermək; 3. xüs. əridildikdə çəkisi artmaq (metal).
сов. 1. yanmaq (üzü və ya qıraqları); qarsalanmaq; 2. yanıq dadı vermək; 3. xüs. əridildikdə çəkisi artmaq (metal).
1. тIимил ккун, чIулав хьун. 2. кайи ни агалтун, тIимил кIан ккун (мес. некIедин)
Tam oxu »-рит; св. см. тж. пригорать 1) а) Слегка подгореть снизу, с краю (о печёном, жареном, варёном) Каша пригорела. Пирог пригорел. Корка хлеба пригорела. Рыба пригорела. б) отт. Приобрести запах, привкус
Tam oxu »