ПРИЛИЧИЕ
1. Ədəb, tərbiyə, nəzakət; 2. Ləyaqət
ср 1. ədəb, tərbiyə, nəzakət; соблюдать приличия ədəb qaydalarını gözləmək; 2. ləyaqət
Tam oxu »-я; ср. 1) Вежливость, пристойность в поведении, в словах. Приличие требует, заставляет. Для, ради приличия. Из приличия нанести визит. 2) только мн.: приличия, -ий. Правила поведения, принятые в како
Tam oxu »