ПРИРОДА

ж мн. нет 1. təbiət; 2. məc. əsl, mahiyyət, xasiyyət, xassə; ◊ в природе вешей təbiidir, belə də olmalıdır; от природы anadangəlmə; на лоне природы təbiətin ağuşunda (qoynunda).

ПРИРОВНЯТЬ
ПРИРОДНЫЙ

Digər lüğətlərdə