сов. 1. gəzmək (atda, avtomobildə və s.); 2. getmək, baş çəkmək (miniklə); 3. gillənmək, diyirlənmək, yuvarlanmaq; 4. məc. gurlamaq, guruldamaq; прокатился гром göy guruldadı.
сов. 1. gəzmək (atda, avtomobildə və s.); 2. getmək, baş çəkmək (miniklə); 3. gillənmək, diyirlənmək, yuvarlanmaq; 4. məc. gurlamaq, guruldamaq; прокатился гром göy guruldadı.
1. къекъуьн; фин (са ккуьна акьахна). 2. авахьун (мес. туп). 3. акъатун; гьатун; къекъуьн (ван)
Tam oxu »-качусь, -катишься; св. см. тж. прокатываться 1) а) Катясь, продвинуться (об округлых предметах) Мяч прокатился до конца футбольной площадки. б) отт. Проехать (о колёсных средствах передвижения) По мо
Tam oxu »