ж 1. рука (1-ci mənada) söz. kiç.; 2. dəstə, qulp, sap; 3. qələm; автоматическая ручка avtomat qələm; ◊ до ручки (дойти, довести) dan. axırma çıxmaq; под ручку (идти с кем-н.) qol-qola (getmək); подойти к ручке köhn. əlini öpmək.
ж 1. рука (1-ci mənada) söz. kiç.; 2. dəstə, qulp, sap; 3. qələm; автоматическая ручка avtomat qələm; ◊ до ручки (дойти, довести) dan. axırma çıxmaq; под ручку (идти с кем-н.) qol-qola (getmək); подойти к ручке köhn. əlini öpmək.
n. pen, writing tool that contains ink; penholder, something used to hold pens or writing implements, hand; arm; handle
Tam oxu »урус, сущ.; -ди, -да; яр, -йри, -йра рангадалди ва я пастадалди кхьинардай махсус алат. Руша йифен юкьвара ручкани чар къачуна кагъаз кхьиз башлам
Tam oxu »1. гъил; гъвечIи гъил. 2. ттум; ручка чайника чайникдин ттум. 3. ручка (кхьинардай)
Tam oxu »-и; мн. род. - -чек, дат. - -чкам; ж. см. тж. до ручки 1) уменьш.-ласк. к рука 1) Маленькая ручка ребёнка. Сделать кому-л. ручкой (разг.; о жесте рукой в знак прощания). Идти под ручку (= под руку). П
Tam oxu »