фарс, сущ.; ди. -да; -ар, -ра, -ри велед. Чил умун я, дишегьли хьиз сивин хайи. П. Ф. Зун хъфидач. Вичихъ сивин авачиз, ада стхадин аял Нажмудин хвавиле кьабулна тербияламишзавай. ЛГ, 2004, 22.Ӏ. Синонимар: аял, велед.
* сивин хьун гл. эвленмиш хьанвай дишегьли, итим аялар жедайбур яз хьун. Сивин тахьун кьисметдивай я. Ф.