ж 1. ünsür (qədim yunan fəlsəfəsində: bütün təbii hadisələrin əsasını təşkil edən dörd ünsürdən (su, od, torpaq, hava) biri); 2. təbii hadisə, təbiət qüvvəsi; afət; 3. məc. qeyri-mütəşəkkil qüvvə; 4. məc. mühit, şərait.
ж 1. ünsür (qədim yunan fəlsəfəsində: bütün təbii hadisələrin əsasını təşkil edən dörd ünsürdən (su, od, torpaq, hava) biri); 2. təbii hadisə, təbiət qüvvəsi; afət; 3. məc. qeyri-mütəşəkkil qüvvə; 4. məc. mühit, şərait.
1. стихия, тIебиатдин къуват (инсандин ихтиярда авачир къуват, гуж). 2. пер. тешкилвал авачир, вич-вичелай арадал къвезвай къуват
Полностью »-и; ж. (от греч. stoichéion - первоначало, элемент) см. тж. стихийный 1) Явление природы, обладающее часто разрушительной силой, которой человек не в состоянии противостоять или покоряемой с большим т
Полностью »