ТАЛАШ

туьрк. сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра нажахдалди атӀузвай кӀарасдикай хкатдай гъвечӀи кӀус. Тар атӀудайла, са гъвечӀи талаш хкатна вергериз аватна. Ф. Бибихатун. Талашар ракьун кӀусар хью, мишекъатдаказ хкатзавайтӀани, тар атӀузвайдан гьерекатрай, гъилерин такьатдай, нехирар хкведалди тар ярх жедайди кьатӀун четин тушир. Ж. Байрамалиев. КӀарасдин тӀурар. Синонимар: хъвалахъ, чӀидгъем, шуьткьвелар.

ТАЛАНЧИВИЛЕЛДИ
ТАЛБА

Digər lüğətlərdə

вдове́ть гроздь двусемя́нка курд нама́зчица обомше́ть обточи́ть позна́бливать при́мула шарк отводи́ть пенопла́ст пове́рочный шпу́лечный падорога azoic binary fission fancier foodless homonymity place-hunting porraceous гетерономный перекал сытость