ТАРИХ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) арадиз атай йикъалай нин-куьн ятӀани уьмуьр. Тарих авайвал, таб галачиз кхьин лазим я. М. М. Лацу лекеяр. Абуру фикирзавайвал, тарихдин фактор чир хьайитӀа, кьве халкьдин арада мидявал гьатда. М. М. Лацу лекеяр. 2) рекъем(ар). Са вахтунда Лезгистанда тарихар рикӀел хуьдай кьейибурун кьадар кьаз. А. С. Элди гьисаб ийидайла эсирар. Сурун къванцел кьве тарих я Кхьидайди кьейила. С. РикӀ дарих я. 3) хьайи кар, кӀвалах. Гуьлнаран тӀварцӀи рикӀел хканвай тарихди заз са жизвини секинвал ганач. Н. М. Къизилдин хтар. Синоним: история.

ТАРИФУН
ТАРИХЛУВАЛ

Digər lüğətlərdə