гл., ни-куь вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; теклиф авун, теклиф тавун, теклиф тахвун, теклиф хъийимир 1) фикирдиз, зигьиндиз кьабулун тӀалабун. Уьмуьрди заз теклифзава сюжетар, Сюжетри зав ийизва хупӀ гьуьжетар! Г. Ханов. КӀепӀербан. Юкьван школадин аялриз ва хайи халкьдин фольклордал рикӀ алай ксариз теклифзавай махарин и кӀватӀал чеб фадлай печатдиз акъатай ва гила лап кьит хьанвай... ктабрикай менфят къачуна туькӀуьрнавайди я. Гь. Гашаров. Сифте гаф. - 2) са вуч ятӀани авун меслятун. Мафи хала, къецихъ акъвазмир, ша кӀвализ, - лагьана за адаз кӀвализ теклифна. Н. М. Жандар Магьамай. Абуру гьарда са гьилле, багьна-затӀ жагъурна, Пирали кӀвалахдилай чукурнай ва адан чкадал ЦӀихкеримаз теклифнай. М. С. Дуст.