ТИХИЙ

прил. 1. yavaş, asta, ağır; 2. səssiz, səssiz-səmirsiz; 3. sakit, dinc, farağat; 4. mülayim, xəfif, zəif, lal (suyun axması); ◊ тихое помешательство sakit dəlilik; тихий час istirahət saatı; тихой сапой bax cana; в тихом омуте черти водятся suyun lal axanı, adamın yerə baxanı.

ТИХЕНЬКИЙ
ТИХНУТЬ

Digər lüğətlərdə