ТОЛК

1. фикир; фикир лугьун. 2. гъавурдик (гъавурда) хьун; гъавурдик кутун; он всѐ делает с толком ада гьар са кар гъавурдик кваз ийида; человек с толком гъавурдик квай кас. 3. мана, метлеб; без толку са метлеб квачиз, са мана квачиз; не будет толку метлеб жедач (хкатдач), итим хкатдач. 4. см. толки. ♦ взять в толк гъавурда гьатун; сбить с толку ягъалмишрун; кьил-кьилелай алудун; толком гъавурда гьатдайвал.
ТОЛЕВЫЙ
ТОЛКАТЬ

Значение слова в других словарях