ТОЧКА I
ж 1. (müxtəlif mənalarda) nöqtə; 2. məntəqə; 3. dərəcə, hədd; 4. в знач. межд. vəssalam, yetər, kifayətdir; ◊ в самую точку (попасть) lap, tamamilə, lap yerinə (düşmək); до точки (дойти, довести) həddini aşmaq; ставить точку qurtarmaq, kəsmək (söhbəti, müzakirəni); ставить точку над “и” 1) aydın olan bir şeyi bir daha aydınlaşdırmaq; 2) örtülü yerə qoymamaq, hamısını aydınlaşdırıb qurtarmaq; 3. tamamlamaq, axıra çatdırmaq, məntiqi nəticə çıxarmaq: точка в точку nöqtəsi-nöqtəsinə, dürüst, lap; точка зрения nöqteyi-nəzər; точка с запятой (qram.) nöqtəli vergül; точка замерзания donma nöqtəsi; с точки зрения ...baxımından, ...nöqteyi-nəzərindən; точка соприкоснования təmas nöqtəsi; до точки знать (видеть) cikini-bikini bilmək (görmək); бить в одну точку bax бить; смотреть (глядеть) в одну точку gözünü bir nöqtəyəzilləmək.
ТОЧКА II
ж мн. нет 1. itiləmə, itilənmə; 2. yonma, yonulma.