м 1. tar. triumf (qədim Romada: zəfərdən qayıdan sərkərdənin təntənə ilə qarşılanması mərasimi); 2. məc. zəfər, müzəffəriyyət, qalibiyyət, qələbə.
м 1. tar. triumf (qədim Romada: zəfərdən qayıdan sərkərdənin təntənə ilə qarşılanması mərasimi); 2. məc. zəfər, müzəffəriyyət, qalibiyyət, qələbə.
1. ист. триумф (къадим замандин Римда дяведай гъалиб хьана хтай кьушундин кьил еке гьуьрметдалди, гьейбатдалди къаршиламишун)
Tam oxu »-а; м. (лат. triumphus) 1) Выдающийся, блестящий успех, победа, торжество Триумф русского балета. Триумф артиста. Блистательный триумф. Полный триумф. 2) В Древнем Риме: торжественная встреча полковод
Tam oxu »