ТРИУМФАТОР

м 1. tar. triumfator (qədim Romada; təntənə ilə qarşılanan sərkərdə, zəfər qəhrəmanı), 2. məc. fateh, qalib, müzəffər.

ТРИУМФАЛЬНЫЙ
ТРИУМФАТОРСКИЙ

Digər lüğətlərdə

бо́дрость заволо́чь парокси́зм спеши́ть стерилиза́тор страстоцве́т тра́вушка обходи́тельность оскудева́ть реять cinerator corneal druthers dual pricing epithet excerpta Glendale hide-out plate proof pyrogravure raga slapjack thermoanaesthesia weedling стекляшка