мн. (туарег м) tuareqlər (Saxaranın, Əlcəzairin bir sıra rayonlarının yerli əhalisi).
ТУБА
ж 1. mus. tuba (nəfəslə çalınan ən alçaq tonlu musiqi aləti); 2. xüs. bax тюбик.
ТУБЕРКУЛЁЗ
м мн. нет tib. vərəm.
ТУБЕРКУЛЁЗНИК
м dan. 1. vərəm mütəxəssisi, vərəm həkimi; 2. vərəmli, verəm xəstəliyi olan adam.
ТУБЕРКУЛЁЗНИЦА
ж dan. vərəm xəstəliyi olan (vərəmli) qız (qadın).
ТУБЕРКУЛЁЗНЫЙ
прил. tib. 1. vərəm-i[-ı]; туберкулёзный диспансер vərəm dispanseri; 2. в знач. сущ. vərəmli xəstə.
ТУБЕРКУЛИН
м мн. нет tib. tuberkulin (diaqnostik və müalicə məqsədilə işlənən maddə).
ТУБЕРКУЛИНОВЫЙ
прил. tib. tuberkulin -i[-ı]; туберкулиновая реакция tuberkulin reaksiyası.
ТУБЕРОЗА
ж bot. tuberoza (ətirli ağ çiçəkləri olan bitki).
ТУБЕРОЗНЫЙ
прил. bot. tuberoza -i[-ıj.
ТУБЕРОЗОВЫЙ
bax туберозный.
ТУБО
в знач. пов. накл. ovç. dur! dayan! toxunma! (ovçuların itə əmri).
ТУБУС
м xüs. tubus (optik cihazlarda boru).
ТУВИНЕЦ
м (мн. тувинцы) tuvalı (xalq).