ТУПИК

ТУПИ́К

м 1. dalan; 2. məc. çıxılmaz vəziyyət, çətin vəziyyət; 3. bax тупец; ◊ поставить в тупик çaşdırmaq; çıxılmaz vəziyyətə salmaq; стать (зайти) в тупик çaşmaq; çıxılmaz vəziyyətə düşmək.

ТУ́ПИК

м tupik (şimal dəniz quşu).

ТУПЕЦ
ТУПИКОВЫЙ

Значение слова в других словарях