араб, сущ.; -ди. -да; -ар, -ри пабни гъуьл яз санал яшамиш жезвайбур шариатдин къанунралди чара хьунин гаф(ар).
* тӀалакь(ар) гун гл., ни низ пабни гъуьл яз санал яшамиш жезвайбур шариатдин къанунралди чара жедайла, гъуьлуь тайин тир гафар лугьун. - Сад, кьвед, пуд 1. Вун заз вах я, диде я! Мад зи кӀвале ви гьахъ амачӀ - Ада папаз пуд тӀалакь гана. А. И. Самур. Папан тӀалакьар вахгай, Чубан вахан! Ф. Округдиз фейи Алирза Айнадин тӀалакьар вахкана ва адахъ вичин гьич са гафни галамач лагьай расписка гана хтана. З. Э. Муькъвел гелер.