* уьтмиш хьун гл., вуж-вуч тади кваз са патахъди фин. Гагь-гагъ жегьил свасан кьилихъ галай ипекдин къирди хьиз хъуьтуьлвилел лепе гузвай гарун лепеяр, чаз тӀимил эсер къалурна, хьиз, алатна уьтмиш жедай. А. Ф. Лянет. КузватӀани аранда яр Ракъини къизмиш, Кьил агъадал кьезил талвар Таххьурай уьтмиш. П. Ф. Агь, чилин циф! Гила уьтмиш хьухь. Югъур хьуй. Чаз вун чидач, ваз - чун. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. \[Рамазан\]. Ди ша, геж тахьурай, юлдашар, ша фин! Абур гьинихъ уьтмиш хьанвата, акван. Ж. Эфендиев. Азадвилин рекье. Чун инра яргъалди амукьайтӀа, адакай са хийирни жедач. - Зун фидай чка ава, - жаваб гайи и кас уьтмиш хьана. З. Э. Рамзият. ☼ 1964-й йисан «Лезги чӀалан орфографиядин словарда» ва «Лезги чӀаланни урус чӀалан словарда» (1966-й) уьтмуьш кхьин дуьз яз кьабулнава. 1989 - йисалай инихъ акъатай орфографиядин словарра уьтмиш гьатнава.