ФЕЛЕК

(-ди, -да, -ар) 1. fələk, göy, səma, asiman; göy qübbəsi; 2. məc. tale, qismət, bəxt, uğur; * фелекди кхьейди fələk yazan, tale, qismət, müqəddərat, alın yazısı; фелекди чин элкъуьрун (фелекди чин тагун) fələk üz döndərmək, işi bəd gətirmək, bəxti gətirməmək; фелекдин чарх элкъуьн fələyin çərxi dönmək, tale üz döndərmək, ümidi boşa çıxmaq.