сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хан тир гьал. Къенивал це, танишар тажубдай, - Ханвал кӀандач, багъиша девришвал. М. Б. Бубадин сурал.
* ханвал авун гл., ни 1) хандин мажбурнамаяр кьилиз акъудун. Гирей Кърымда саки пуд асирда ханвал авур зурба несилдин тӀвар я. З. Р. Гьажи Давуд. 2) куьч. хандин амалралди, гьерекатралди эгечӀун, рафтарвал авун.