ХАТАЛУ

туьрк. прил. хата тир, хата квай. Зун ваз хаталу я даим, аман, яр. Е. Э. Яр. Им са пипӀехъай вич чинеба яна рекьидай кьван чкадал лап хаталу рехъ тирди шаирдиз чидай. З. Э. ЧӀехи шаир. Дергес затӀ я хаталу, Вун мукъаят ТахьайтӀа, Жедач ам ваз вафалу. А. С. Хцихъ галаз ихтилат. Завай пара разивилелди лугьуз жеда хьи, чи инсанрин алахъунар, гьакъисагъ зегьмет себеб яз эхиримжи йисара чи рекье хаталу са дуьшуьшни арадал атанач. ЛГ, 2003, 13. ХӀ. - Гьайванар азарлу я. Ахтармиш тавуна, вуч я, вуч туш чир тавуна, абур чуьллериз акъудун хаталу кар я. М. В. Гьарасатдин майдандал.

ХАТАКАР
ХАТАЛУВАЛ

Digər lüğətlərdə