араб, ишир, прил, 1) дуьзвал квачир (гаф, ибара, таб). Абдуллагьа лагьай гьар гаф Дугъриди я, квачир хилаф. К. А. Кесибвал. Къамат михьи, авач ваз гаф. Къадир чидай чӀехи сарраф, Ванцихъ зерре квач хилаф. Башламиша салат билбил. М. А. Билбил. 2) акси, зид. Хилаф ятӀа, ни кӀантӀани лугьуй, гьей! Е. Э. Бахтсузвал. Мекир гзаф, гьакь ви хилаф, хиял чӀур... Е. Э. Нефсиниз.
* хилаф хьун \[атун\] гл., вуж низ-квез акси хьун. Пайгъамбардин шариатдиз гьар вахтунда хилаф хьайи... Заз са чара кӀанда вакай, я чан, мубарак Исмаил. Е. Э. Мубарак Исмаил. Амма акӀ хьанайтӀа, ам акьван чӀавалди Сулеймана батраквиле, фялевиле, фялейрин ва кесиб лежберрин арада азиятдик, зиллетдик акъудай уьмуьрди адаз са эсерни авунач лагьай чӀал жедай, ам гьакъикъатдиз, авай гьакъикъи гьалдиз хилаф атун, гьакъикъатдин аксина рахун жедай. М. М. Гь. ЧӀехи шаир.