фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра хайи дуьгуь, чӀахар.
* хирде авун рах., гл., ни къайда чӀурун, дуьз къайдадивай къерех хьун. Месела, «Дуствилин» 2, 3, 4 нумрайрай ихьтин гафар дуьшуьш. жезва. «Чалишмишзавай» ( чалишмиш жезвай ), «Мавгъумату» ( мугьуматдин ), «гъалибдихъ» ( гъалибвилихъ ), «фий» ( фирай ), « ( А ) къудна» ( акъудна ),. « ( А ) вай» ( авай ), «къваз ( акъваз ), «Армид» ( Армияди ), «гъулданд» ( гъулдандин ), «душманд» ( душманди ) ва масабур. Гафар икӀ хирде авуналди, грамматикадин рекьяй дуьз кхьинин къайдаяр векъидаказ чӀуруни... чӀалан ва произведенидин вичин ери агъуз аватунал гъизва. А. С. Жегьил шаиррин яратмишунин бязи месэлайрикай.