ХУРУН

гл., каузат., ни; -да, -на: -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; хур авун, хур тавун, хур тахвун, хур хъийимир 1) са патахъ алгъурун, са терефдихъ гъун. Къалин векь кьве патахъ хурна. Р. 2) куьч. терефдар авун. Ада кьуьзуьбурни «Садвал» гьерекатдихъ хурна. Р.

ХУРУН'
ХУРУШУМ

Digər lüğətlərdə