|| ( ХЧЕЛУН, ХЧӀАЛУН нугъ. ) гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; хцел авун, хцел тавун, хцел тахвун, хцел хъийимир авахьнавай, виняй вегьенвай, эчӀирнавай са вуч ятӀани кӀватӀун. Тадиз айвандал экъечӀай Ханума са тарелкада авай къенфетар, шекердин кӀусар ва дуьгуь сусан кьилел эчӀирна. Абур хцелиз гьерекат авур аялар кӀватӀи- кӀватӀар жезвай. З. Э Муькъвел гелер. ☼ М. М. Гьажиева хчӀалун кхьизвай ( кил.: М. Г. РЛС, ч. 211 - загребать), 1964 - йисалай инихъ акъатай орфографиядин словарра хчелун гьатнава. Чи ахтармишунрай, гьам хчӀалун, гьам хчелун нугъатрин формаяр я.