ХЪИЯГЪУН

гл., ни; -да, -на; -гъиз, -гъзава; -гъ || гьа, -гъин, -гърай, -гъмир 1) акъатнавай затӀ акӀур хъувун ва я хтун. Зун Бакудиз физва, мирес. Жуван сарарни хъияда, кӀвалахни жагъурда. С. Муслимов. ЦицӀигъ- наме. 2) тайин са чкада эцигун, секинарун (улакь, гьайван(ар). Машин, виридан куьмекдалди гараж эцигдалди, езнедин гьаятдиз хъиягъдайвал хьана. М. Б. «Жигули». 3) винел патал алкӀур хъувун. Шикилдилайни жеда зун секин, КъазунайтӀа ви булушкадин хел, Хьурай зун аниз хъиягъдай сатин... М. Б. Зун квел шад я.

* кӀулаз ягьун (хъиягъун), еб ягъун (хъиягъун).

ХЪИЯ
ХЪЛАГЬУН

Digər lüğətlərdə