ХЪУКЪУРУН

гл., каузатив; -да, -на; -из, -зава; а, - ин, -рай, -мир; хъукъур тавун, хъукъур тахвун, хъукъур хъийимир хъуьтуьл гьалдай кӀеви гьалдиз гъун. Хамхъукъурда - бармак цӀурурда. Р.