ЧАЛУН
(-из, -на, -а) f. 1. eşmək, qazımaq, qurdalamaq, eşələmək (qumu, külü, torpağı və s.); 2. is. eşələnmək; eşələnmə; гьикьван тух хьайитӀани, вечрен пеше чалун я. Ata. sözü toyuğu bir xalvar buğdanın içinə salsan, yenə eşələnməkdən qalmaz.
разгребать (лапой, ногой), отгребать в сторону (что-л.) : верчери югъди руквар чалзавай - куры целый день разгребали мусор
Tam oxu »гл., ни-куь вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; чал авун, чал тавун, чал тахвун, чал хъийимир кӀвачералди чил, накьв, твар чухвана гьарн
Tam oxu »