ЧАНТА

туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) кӀвалин майишатда ишлемишдай куьлуь затӀар твадай, вични парчадикай, кьелечӀ хамуникай раснавай ва я гъаларикай хранвай затӀ. Парчадин чанта, сун чанта, хамун чанта 2) гьа затӀуна авай кьван кьадар. Бес багъда хьайи гьар сада са чанта ичер, уьзуьмчийри гьарда са ведро ципицӀар, ицигунрал алайбуру са тахта ва я шифер - вири санлай гьисабайла, рекъем гьинив агакьзава! К, 1988, 19. Х.

* чанта-чумахъ санал вегьин зараф., гл., ни нихъ галаз; нел ятӀани эвленмиш хьун. - Бес ваз Гьамида вичи са гафни лагьаначирни? - Ваъ, чан стха. Гьамида лагьай гьич са гафни авач. - Эй, бахтавар, Гьамида» фикирар екебур я гьа, - давамарна Патиматаз са вил ягъиз. Адаз вахъ галаз чантачумахъ санал вегьез кӀанзава. Къ. Къ. ЧӀурун паб.

ЧАНСУЗВАЛ
ЧАП

Digər lüğətlərdə

Гнедко́ голь корче́мный неко́шеный споради́чный чертовщи́нка благодаря́ вы́рубить довоёвывать казни́ть ка́рточка мачтово́й ничто́ рубцева́ние сосе́душка уязвле́ние фольклори́стка cotton gin divarication Istanbul myco- outstrip travellator дискант феодализм