\[ччар\] фарс, сущ.; -чи, -че; -ар, -ари, -ара 1) кхьинар авун патал набататрин гъаларикай раснавай материал. Ктабдиз дуьз бегьем Девет, чар, къелем ХупӀ ярашугъ я. Е. Э. Квез вуч ярашугь я, 2) сада масадаз вичин фикирдин гафар кхьенвай материал. \[Буржали\] - Накь чи гададилай са чар хтанвай. Огнидин заводда кӀвалахал акъвазнава лугьузва. Гь. Гь. Адетдин къармахра. Йикъа виш чар кхьейтӀани, Ви адрес заз икрагь жедач. А. С. Йикъа виш чар.... 3) ктабдин къене кхьинар алай лист. Кьужади ктабдин заланвилиз килигна, вичи вичик мурмурна; «Вижевай ктаб я». Ахпа метӀел эцигна са-са чар ахьайиз башламишна. М. В. Гьарасатдин майдандал. 4) къумар къугъвадай чарарикай сад.
* чарарал къугъун гл., вуж шикилар алаз раснавай ва абурухъ тайин мана авай чарарал къугъун. Са бязи инсанри вахтуниз къимет гузвач. Абуру багьа вахт кимерал акъудзава, экуьнлай няналди чарарал къугъваз. ЛГ, 2004, 12. VӀӀӀ. Синоним: къумарал къугъун.