сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера четин тир гьал. Виликдай вичихъ галаз гзаф дуст хьайи ксарихъ галаз ихтилатар авурла, абуру Ризадиз хуьре хьанавай дегишвилер, колхоз хьунухь, школаяр ачухун, авай агалкьунар ва четинвилер ахъайна. А. Ф. Риза. Гила школьникриз урус чӀал чирунин карда учителри, гьикӀ зегьмет чӀугвазватӀа ва и кӀвалахда гьихьтин четинвилер ва кимивилер аватӀа, чирун лазим тир. А. А. Умуд. Вуч уьмуьр хьуй четинвилер авачиз, Шадвилер хьиз, пашманвални хъижезва. М. Б. Заз кичӀезва. И кардин гъавурда аваз, чун абурал яшайишда гьалтзавай четинвилер къезилариз чалишмиш жезва. ЛГ, 2003, 13. ХӀ. Кьиличахъ хуьре 4 аял ва паб авай. Абур дидеди, вири четинвилериз таб гана, кӀвачел акьалдарна. Ш. Шабатов. «Лезги Чапаев». Чаз четинвилерихъай кичӀе туш., абур алудиз чун вердиш хьанва. ЛГ, 2004, 15. VӀӀ. Антоним: регьятвал.