ЧИНАР м, ЧИНАРА ж
bot. çinar (ağacı).
туьрк. сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кьакьан, дуьз, гуьрчег тан авай тар. Са кьадар вахтар алатайла, рум аватай чкадилай кьакьан са чинар экъечӀда
Tam oxu »= чинара; -а; м.; (тюрк. чинар из перс.) см. тж. чинаровый а) Дерево рода платан; восточный платан. б) лекс., собир. Курганы обросли чинарой.
Tam oxu »