ЧИРВАЛ

сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера 1) гьакъикъатдикай авай малуматар. Сулейман, вахъ ава чирвал, лугьуда на кардин тирвал. С. С. Куьгьне душмандикай... Урус культурадиз мукьва хьана, вичин чирвал ара датӀана гегъеншарунивди СтӀал Сулеймана, яратмишунин кӀвалахдихъ галаз авай вичин рафтар гьихьтинди ятӀа, ачухдаказ къалурна. З. Э. ЧӀехи шаир. За ам гъавурда туна хьи, адаз чи халкьдикай чирвилер тахьун информациядин кьитвилин нетижа я. М. М. Лацу лекеяр. Акьалтзавай несилриз чирвилер, тербия гун - им чи пак буржи я. ЛГ, 1992, 1. ӀX. Жуьреба-жуьре фондарай Халкьдивай тарашнавай пуларихъ чпихь акьван дерин чирвилер авачир бязи авторри абурукай ктабар кхьизва ва жуьреба-жуьре "ахтармишунар" кьиле тухузва. ЛГ, 2004, 26. VӀӀ. Синоним: билик. 2) са касдиз масадахъ галаз авай, жедай танишвал. Чун къавумар хьуни чи чирвални деринарда. Р.

ЧИРАЙТӀА
ЧИРГЪ

Digər lüğətlərdə