ЧУПЛАХАРУН

|| ЧУПЛАХУН гл., каузатив, ни-куь вуж-вуч; -да, -на; -их, -зава винел патал жедай затӀ(ар) алачир (аламачир) гьалдиз гъун. Зулу тарар-тамар чуплахарда, гатфари дуьнья гуьзеларда. Р.

ЧУПЛАХ
ЧУПЛАХВАЛ